ไดโนเสาร์ภูเวียง

เที่ยวพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ภูเวียง ขอนแก่น

ทางเข้าพิพิธภัณฑ์

เขื่อนอุบลรัตน์

เขื่อนอุบลรัตน์

เขื่อนอุบลรัตน์

พระธาตุขามแก่น

ต่อใบขับขี่

วันนี้ไปต่อใบขับขี่ 5 ปีมา ใช้เวลาเกือบครึ่งวัน...เฮ้อ
ได้ฤกษ์ซะทีอิอิ เข้าไปค้นในเน็ตเค้าบอกต้องใช้ใบรับรองแพทย์ด้วย
เลยต้องเสียเวลาไปขออีก...แล้วงัยก้อไม่ได้ใช้
เลือกไปต่อใบขับขี่ที่สำนักงานขนส่งเขตพื้นที่ 2 ตลิ่งชัน
เดินทางแบบเดาๆ ไม่กลัวหลงใช้ทางบรมราชชนนีแล้ว
เข้าเส้นราชพฤกษ์ ราชพฤกษ์แป๊บเดียวจะมีป้ายซ้ายมือเขียน
ถ.สวนผัก เข้าซ้าย แล้วเจอสามแยกเลี้ยวขวา
สนง. ขนส่งที่ว่าอยู่ สวนผัก 4 อยู่ทางซ้ายมือ ถึงซอย 4 เลี้ยวซ้าย
ตรงเข้าไปจะเห็นป้าย ด้านหน้ามีที่จอดรถโดยสะดวก
แล้วก็มีทางด่วนด้านหน้าลานจอดรถสำหรับชำระภาษีรถด้วย
แต่อันี้ทำไม่เป็น เข้าไปในอาคาร ชั้น 1 งานชำระภาษี
ชั้นสองถึงเป็นงานใบขับขี่ จุดหมาเราอยู่ชั้น 2 นี่
ไปถึงก็ปาเข้าไป 12.00 น. อ้อบอกก่อนนะที่นี่ไม่หยุดพักเที่ยง...ดีจังเลย
ติดต่อที่ประชาสัมพันธ์แจ้งความจำนงแล้วไปช่องเบอร์ 8 ยื่นใบขับขี่อันเก่า
พร้อมบัตร ปชช. ใช้เวลา 5 นาที เสร็จแล้วไปต่อที่ห้องตรวจสมรรถภาพอิอิ
ก้อมีตรวจวัดตาบอดสี....ซึ่งชี้เร็วมากอ้าปากไม่ทัน
ตรวจวัดลานสายตา....ให้เราใช้ทางตามองสีแล้วให้บอก
ตรวจเหยียบเบรค...ตื่นเต้นอ่ะกลัวเบรคไม่ทัน
อันสุดท้ายตรวจวัดสายตาเอียงมั้ง...แบบว่าให้เรากดเลื่อนเสาให้ตรงกันทั้งสองเสาน่ะ
ให้เอียงได้ไม่เกิน 1 นิ้ว อันนี้กลัวมากกว่าเพราะเราตาเอียงอิอิ
ผลปรากฏว่าผ่าฉลุยค้าบผม
เสร็จแล้วก็ฟังอบรมอีก ประมาณ 1 ชั่วโมง... แทบหลับ เป็นละครยืดๆอ่ะ
ได้เอกสารแล้วไปติดต่อประชาสัมพันธ์ที่เดิม...รับบัตรคิวรอทำบัตร
ค่าทำบัตร 605 บาทถ้วน ถ่ายรูปสวย จ่ายตังค์ รับบัตร กลับบ้านได้
เสร็จสรรพ 14.00 น. พอดิบพอดี


คนเยอะนะแต่ก้อเร็วดี

กว่าจะถึงมอหินขาว

แก๊งลูกหมูได้ออกเดินทางวันที่ 19/09/2009 ฤกษ์งามยามดีชะมัดเลย แถมนัดกัน 09.00 น.ด้วยนะ
อ้อ...ขอบอกไว้ก่อนเป้าหมาย คือ ขอนแก่น ไปเยี่ยมหลานคนใหม่จ้า เอ๊ะแล้วเกี่ยวกะมอหินขาวตรงใหนหว่า

มอหินขาวอีก

มอหินขาว

ได้เจอแค่เสาหินกลุ่มแรกก็ต้องถอย เพราะฟ้าฝนไม่เป็นใจ แต่ถนนสุดยอดมาก...ขอบอก

เสาหินกลุ่มแรก

มอหินขาว ชัยภูมิ

ตั้งอยู่ในเขต อุทยานแห่งชาติภูแลนคา เป็นกลุ่มหินขนาดใหญ่จำนวน 3 กลุ่ม โดยจะมีหินทรายก้อนใหญ่ก้อนหนึ่งเป็นสีขาวและโดดเด่นในพื้นที่ และเป็นที่มาของคำว่า มอหินขาว และในบริเวณยังมีเสาหินขนาดใหญ่จำนวน 5 เสา ตั้งเรียงรายกันเป็นแถว มีความสูงประมาณ 12 เมตร นอกจากนั้นยังมีแท่นหินที่มีรูปร่างคล้ายเรือ เจดีย์ หอเอียงเมืองปิซ่า และคล้ายกระดองเต่า ซึ่งจัดเป็นกลุ่มหินที่ 1 กลุ่มหินที่ 2 อยู่ห่างออกไป แท่นหินจะมีรูปร่างแปลกแตกต่างกันออกไป และเมื่อห่างออกไปอีกประมาณ 1,500 เมตร จะเป็นกลุ่มหินที่ 3 ที่เป็นแท่นหินและเสาหินขนาดเล็ก โดยลาดเอียงขึ้นไปจดหน้าผาที่มีชื่อว่า ผาหัวนาก และบริเวณมอหินขาวยังเป็นจุดชมทิวทัศน์ที่สวยงามแห่งหนึ่งของจังหวัดชัยภูมิที่มาของชื่อ มอหินขาว: เดิมพื้นที่แถวนี้เป็นป่า ต่อมาได้มีคนมาบุกเบิกทำไร่ และก็เห็นมีก้อนหินขนาดใหญ่อยู่ทั่วไปแต่ ก็ไม่ได้สนใจอะไร ที่ไร่มันสำปะหลัง (ในสมัยนั้น) ก็มีก้อนหินใหญ่ขึ้นทั่วไป แต่ที่เห็นว่าแปลกประหลาดมาก ก็คือก้อนหินใหญ่ 5 ก้อน ที่ในทุกคืนวันพระ (15 ค่ำ, 8 ค่ำ) จะมีแสงสีขาวส่องขึ้นมา คนเฒ่าคนแก่สมัยนั้น เลยเรียกที่นี่ว่ามอหินขาวสโตนเฮนจ์ เมืองไทย“เสาหินและแท่งหิน ที่มอหินขาวส่วนใหญ่เป็นหินทรายสีขาว นอกจากนี้ก็ยังมี หินทรายแป้ง หินโคลน หินทรายสีม่วง ซึ่งสันนิษฐานว่าก้อนหินขนาดยักษ์เหล่านี้มีอายุประมาณ 175-195 ล้านปี และเกิดจากการสะสมตัวของตะกอนทรายแป้งและดินเหนียว กลุ่มหินของ มอหินขาว กลุ่มที่โดดเด่นที่สุด คือ กลุ่มหินแรกที่มีเสาหินขนาดใหญ่ 5 ต้นเรียงรายกันอยู่ เสาหินเหล่านี้มีความสูงราว 12 เมตร ต้นที่มีขนาดใหญ่ที่สุดต้องใช้คนโอบไม่น้อยกว่า 20 คน เชื่อว่าที่นี่จะได้รับความนิยมในบ้านเราในเวลาไม่นานนัก www.thai-tour.com/thai-tour/Northeast/chaiyaphum/data/place/pic_mo-hin-kao.htm

มอหินขาว ชัยภูมิ